In de speurtocht naar de verwantschap tussen de Halense stamvader Dirk (Theodorus) van Ro(u)court en de overige voorouders, zijn we bij een bijzonder familielid terechtgekomen: Joannes Roucourt, geboren te Leuven in 1636 en op 40-jarige leeftijd overleden te Brussel. Hij was Priester, Plebaan (deken-pastoor) van de Sint-Michiels en Sint Goedele- kathedraal te Brussel en is bekend als 17de eeuws Belgisch Theoloog. Hij was ook professor op de KU-Leuven.
De eerste aanwijzing bleek uit de doopakte van Maria Roucourt, dochter van Johanna Glaude en Tilmanni Roucourt, waar Joannes als doopgetuige wordt vernoemd (1664, ref. 1).
Achter de naam (dominus) J.Roucourt staat vermeld s(acrae) Th: licentiate, oftewel afgestudeerd of gepromoveerd in de Theologie. Hij blijkt op 7 juni 1636 te Leuven gedoopt als zoon van Theodorius (ook Dirick genoemd) en Joanna Verwijst (St. Jacobskerk, scan hieronder), lakenmaker te Leuven. Joannes was dus een kleinzoon van stamvader Dirk van Roucourt uit Halen, een neef van Hendrik Ro(u)court, de Nederlandse Recourt stamvader, en een neef van Dirk Roucourt, brouwer te Diest. (Voor meer details omtrent de familieverbanden, zie referentie 6). Er zijn nog geen broers en zussen van Joannes gevonden, maar wel de verlovingsakte van zijn ouders uit februari 1635, eveneens te Leuven.
 |
| Doopakte 7 juni 1636 te Leuven van Joannes Roucourt alias "van Rochaut", bekend geworden als Belgisch Theoloog uit de 17de eeuw |
Via de digitale bibliotheek van Geneanet zijn uitgebreide beschrijvingen van Joannes Roucourt gevonden (ref 2 en 4) en hierna volgt de pagina uit de Biographie Nationale Tome 20 (1908-1910).
Joannes Roucourt blijkt een bijzondere man te zijn geweest. Hij heeft aan de Universiteit van Leuven zowel Filosofie (1660) als Theologie (1663) gestudeerd en is vervolgens gepromoveerd. Hij wordt vernoemd als Belgisch Theoloog. Tevens is hij auteur van een aantal boeken, waaronder "Aenleydinge tot de Deught van Penitentie ofte Een oprechte bekeeringe des Sondaers" door J(oannes). R(oucourt). P (riester), gepubliceerd te Leuven in 1673. De titel is een duidelijke weerspiegeling van de inhoud en het werk is volledig te lezen via Google. De Universiteitsbibliotheek Gent toont het volledige Vlaamse oeuvre van Joannes Roucourt, waarvan een aantal werken online te lezen zijn. Wellicht kunnen we nog een origineel exemplaar aan het familie-archief toevoegen...
Er zijn nog meer sporen van hem in de oude literatuur. In de Geschiedenis van Brussel (1845) vinden we een beschrijving van Joannes als Plebaan van de Sint Goedelekathedraal (ref. 3):
De Franse tekst beschrijft Joannes Roucourt als "vader van de armen" en hij gaf blijkbaar veel van zijn bezittingen weg. Zijn vrijgevigheid was zo groot dat hij regelmatig bij zijn vrienden moest aankloppen om te kunnen voorzien in zijn eigen levensonderhoud. Joannes was sinds 1667 Plebaan van de Sint-Michiels en Sint Goedelekathedraal in Brussel en hij schijnt in de Sint Johanneskapel bij de doopkapel te zijn begraven. In mijn oude Koenen woordenboek (15de druk, 1925) wordt Plebaan alsvolgt omschreven: deken-pastoor eener bisschoppelijke kerk, eener kathedraal, die in naam van den bisschop die kathedraal bestuurt.
 |
| Sint-Michiels en Sint Goedelekathedraal Brussel (P.Brundel, Wikipedia) |
Joannes (Jean) Roucourt heeft zelf ook zijn "approbatie" aan diverse werken gegeven, waaronder een boekje geschreven door G.P. Huyghens (1673, Leuven).
In augustus 2013 is eveneens zijn begrafenisakte achterhaald in de digitale DTB gegevens van de Sint Goedele parochie. De akte is gedateerd op 28 september 1676, twee dagen na zijn overlijden en er is vermeld dat Rev. Dom. Joannes Roúcoúrt, plebaan van de St. Goedele kathedraal was. Hij is begraven "in de kercke van Ste. Goelen"
Wellicht is zijn graf nog te traceren? Helaas wordt Joannes niet vermeld in de Basilica Sive Monumenta Antiqua, waarin grafinscripties en monumenten in de kathedraal worden beschreven. Er wordt in dit werk wel melding gemaakt van het Mausoleum van D. Ludovico Alexandro Scockart (1708) en zijn echtgenote, dat zich in de Sacramentskapel bevindt (pagina 37).
Referenties
(1) DTB Halen, RA Hasselt. Microfilm nr. 1358868 item 5-10
(2) Analectes pour servir a L'Histoire Ecclésiastique de la Belgique. Publiés par le chanoine Reusens, prof. à la fac. de théol. de l'Univ. cath. de Louvain et le chanoine Victor Barbier. Deuxième série, Tome 11. Première Livraison. pp 92-93 (1898, Leuven).
(3) Histoire de la Ville de Bruxelles. Tome 3. Alexandre Henne et Alphonse G.F. Wauters. pp 242 (1845, Brussel).
(4) Biographie Nationale. L'Academie Royale des Sciences, des Letters et des Beaux Arts de Belgique. Tome 20 (Rond-Rythovius) Roucourt, Jean par Léonard Willems. pp. 203-204 (1908-1910, Bruxelles).
(5) A dictionary of universal biography of all ages and of all people. Albert Hyamson. pp 559 (1916, Montefiore).
(6) De verwantschap met Dierick (van) Roucourt alias van Rochaut, gehuwd met Joanna Verwijst en vader van Joannes, blijkt uit notariele stukken, waarbij erfrentes worden verkocht:
- ARA Brussel, 17 April 1692, notariele akte notaris Henrion te Leuven en vernieuwd voor meyer en schepenen van Leuven op 5 April 1698 (Stadsarchief Leuven). Verkoop van een erfelijke rente door Maria Roucourt, dochter Tilleman Roecourt en Jenne Glaude, een van de erfgenamen van wijlen Diedrick Roecourt, hare oom.
- Stadarchief Leuven (SAL 8297, folio 469-471). Vernieuwing van een contract van 16 (of 18) Juni 1698 voor notaris Bastaert te Leuven. Sr. Dirick Roucourt, brouwer te Diest verkoopt aan Mr. L. Henrion te Leuven ten behoeve van zijn zuster Maria Henrion een rente op goederen gelegen te Ottenborgh (zoals nader omschreven in een akte van 22 februari 1680) hem toegevallen bij boedelscheiding van Dierick Roucourt zijn oom, met proenratie van zijn huisvrouw Anna Vrancken.
De erfenisverdeling van Dierick (van) Roucourt (oudste zoon van Dirk van Roucourt) gedateerd 24 juli 1684 bij notaris Henrion ondertekent, waarnaar wordt verwezen in bovenstaande stukken, is niet gevonden in de (rijks- en stads)archieven van Leuven. Volgens de archiefvormer van het rijksarchief van Belgie werkte Laurent Henrion van 1666 tot 1720 zowel in Leuven als in Brussel (weblink). Een zoektocht is gestart in de algemene- en rijksarchieven van Brussel.
***
